The Partisan: The explosive debut thriller for fans of Robert Harris and Charles Cumming

Product Information

De partizaan suist in een jachtig tempo, springt doordacht tussen tijdperken en oorlogsgebieden. Om meteen te herlezen. Worrall slaagt er voortreffelijk in om de drie plots te verweven tot een ingenieus spionageverhaal. Hij springt tussen verschillende tijdzones en personages. Door stukje bij beetje prijs te geven van het verleden van elk personage begrijp je dat oorlog zo verschillend kan impacteren. Fast-paced, intriguing and deeply atmospheric. The Kremlin sequences in particular are mighty evocative. Tom Bradby Set in the summer of 1961, around the time of the Cold War. The story revolves around the four main characters, Yulia, Michael, Greta and Vassily. The timeframes continually moving and the various characters make this book a little confusing until you get in to it. The plotline is complex, so it needs all your attention to keep you focused. It can be hard to read as there's some scenes of torture and violence. It covers the years: 1940s, 1960s and 2004. This is a really good debut novel. In de proloog maken we kennis met een vrouw die in opdracht van de Israëlische geheime dienst Nazi oorlogsmisdadigers om het leven brengt. Het is dan 1960. In het hoofdstuk dat volgt, kijkt diezelfde vrouw vanuit het jaar 2004 - terug op haar leven. Ze moordt niet alleen omdat het haar vak is, maar ook omdat ze nog wat appeltjes heeft te schillen met de mannen die haar Joodse vriendinnen in 1944 om het leven brachten. Daarnaast worden, tijdens het hoogtepunt van de Koude Oorlog twee jongelui verliefd op elkaar. Zijn vader heeft een topfunctie bij de Britse Geheime dienst. Haar moeder gooit hoge ogen bij het Russische Politburo. De twee ontmoeten elkaar tijdens een Europees schaaktoernooi; het is liefde op het eerste gezicht. De twee hebben alles over voor hun liefde. Maar zullen zij slagen bij elkaar te komen in deze gevaarlijke tijden? Hun liefde en leven is inzet in een complex spionagespel dat zijn wortels heeft in de Tweede Wereldoorlog.

No one is safe from the highly powerful people controlling the agents and assassins as political intrigue sweeps across Europe. This excellent and intricately plotted first novel culminates in an exciting climax. It mainly takes place in the sixties during the Cold War, with glimpses of World War II, focusing on the role of partisans in the Lithuanian forests. Placed under threat by Karpov, Yulia has to rely on her former body guard ‘Vassily’ a fixer and an agent in the GRU, Soviet army intelligence, and a rival of Karpov’s. Zelf ben ik absoluut géén fan van oorlogsverhalen, maar De Partizaan heeft me van mijn sokken geblazen. Wat een indrukwekkende plot. Uiteraard heb ik de kern van het verhaal opgezocht met bibberende benen. Stel je voor dat dit écht een plan was…The story starts with the meeting of two young people. Yulia Forsheva, daughter of Sergei, a scientist and technologist and Anna, a powerful member of the Politburo first meets Michael, son of Sir Stephen Fitzgerald, British Director of Naval Intelligence at a chess competition in 1961. They fall in love and plan to meet again at the Chess Finals to be held in East Germany. There Michael meets Vassily, a clever and powerful Soviet spy, who is there to protect Yulia. However, he turns a blind eye so that Yulia can sneak out with Michael for an evening together. Thus, Michael has become an important pawn in a complex game of chess orchestrated by Vassily, designed to thwart Karpov’s plans for Europe. With the chess board populated with Karpov, Greta, Yulia’s parents, Michael’s father, a Cambridge academic and a cast of thugs and spies, the endgame will be played out in a stunning final showdown in Valencia.

Meanwhile, there is also tenderness and youthful romance in the chess sections of the story where English boy Michael meets Russian girl Yulia at a tournament in London. She is the daughter of Sergei (mentioned in the opening quotation), whom she knows to be somebody important, something to do with military secrets. He writes about chess in the newspapers. She and her father pretty much communicate through chess. Now, the scene is set, fascist fanatics and lunatic Nazi's are torturing and murdering across most of the continent and beyond, but who does the author choose to become his novel's baddies? Yeah! You guessed it, THE RUSSIANS! Shout out naar de ontwerper van de cover Studio Jan de Boer. Een vernuftig beeld dat meteen de oorzaak ontsluiert van hoofdpersonage en partizaan Greta. Slimme verwijzing naar het spionage schaakspel.Ik was heel nieuwsgierig naar die prachtige cover van De Partizaan. De schaakstukken, verwerkt in de titel en de opmerkelijke zin : In elk spionnenspel telt elke zet …

The author also adds to the near confusion by starting a chapter with a previously unmentioned event and then proceeds to explain said event as the chapter moves on, so it eventually does become relatively clear as to what's going on! As mentioned earlier, the Cold War was like a game of chess. But in this case, you don’t need to know anything about chess as you will witness in real time how the Cold War participants sacrificed their real players when necessary for their advantage, just like how chess players sacrifice pieces to gain an advantage. Like chess, the cold war participants played their game and took their chances. Lithuania was independent, was taken over by the Soviets, then by the Nazis. As the Nazis weakened, the Soviets moved in again, treating the country like just another pawn on their chessboard.Lastly, for this criticism, it's fair enough that it was Russia that the West was fighting during the Cold War, but the West weren't exactly blameless in that particular shite sandwich, were they?! De verwijzingen naar schaken en schaakpartijen komen regelmatig terug in De partizaan. Toch lijkt het schaaktoernooi waar Joelia en Michael elkaar ontmoeten naar verhouding van weinig belang. Het lijkt de bedoeling te zijn dat het verhaal gelijkenis heeft met het spelen van het middenspel en eindspel van een schaakpartij. Joelia’s vader leerde haar om in het middenspel zo snel mogelijk alle stukken uit te ruilen en te offeren. In het boek lijkt dit juist onderdeel van het eindspel uit te maken. Pas op het laatst vallen de meeste slachtoffers.